Op 9 september 1984 ging de eerste Abbekerker Kwart Triatlon van start. In de dorpskranten van Abbekerk en De Weere stond de volgende aankondiging: ‘Met als aanknopingspunt het 20-jarig bestaan van het Dorpshuis, hopen de organiserende verenigingen een begin te maken met een jaarlijks terugkerende traditie.’ Dat deze wens is uitgekomen mag duidelijk zijn. De triatlon is gegroeid en onverminderd populair. Onze triatlon is niet meer weg te denken. Sinds 1984 is onze triatlon een van de langstlopende triatlons in Nederland.
“Bijdragen geeft me het gevoel dat ik nuttig ben voor de planeet.”
— Lou Coevert, Deelnemer en Vrijwilliger
35 Jaar triatlon
Als 70+er moet ik constateren dat iedere generatie de dingen steeds sneller veranderen. Was het “vroeger” de plaatselijke gymvereniging of de voetbalclub. Andere sporten bestonden bijna niet. Dat mijn generatie twintigers waren, hadden we nog nooit gehoord van een triatlon. Begin tachtiger jaren kwam men op het idee om drie sporten in een evenement te stoppen. In Abbekerk waren de zwemclub (ZVK), ijsclub (ALIJV) en gumvereniging (SVW) de initiatiefnemers. Ikzelf was geen sportfanaat in mijn jonge jaren. Deed zelf wat aan fietsen en windsurfen, maar dan alleen recreatief, totdat we de triatlon sport ontdekten. Velen van mijn leeftijdgenoten waren de 30 al ruim gepasseerd, toen wij ermee begonnen.
Ik kan me nog best herinneren, dat wij de eerste keer deelnamen aan de triatlon. Totaal onbekend met de gezamenlijke sporten. Zwemmen, fietsen en hardlopen. Het ging voornamelijk om het meedoen. Het omkleden na het zwemmen, rustig afdrogen en kleren aantrekken. De tijd nemen om nog iets te eten of drinken. Alles op z’n elfendertigste. Maar wat ontdek je dan als je het een leuke vrijetijdsbesteding vindt. Je wordt zowaar nog fanatiek ook! Een grote groep Abbekerkers streed om de eer. Snelste Abbekerk-Lambertschager, namen als Klaas Renooy Sr., Jan Betten, Bert Odie, Piet Hollenberg, Arjan Volkers, Gerhard Goyaarts, ex Abbekerker Jan Smit en ondergetekende deden vanaf het begin van de triatlon mee. We waren er op z’n Westfries gezegd bezeten van.
Op vele plaatsen in Noord-Holland waar de triatlon populair was deden wij mee. Ik weet nog dat in de beginjaren we wel aan zeven verschillende kwart triatlons in een zomer hebben deelgenomen. Veel van deze triatlons, ik noem, Spierdijk, Hippolytushoef, Wieringerwaard en vele anderen zijn ter ziele gegaan. Doch de triatlon Abbekerk is nog springlevend. Of het nu komt dat naast het wedstrijdelement ook het recreatieve een belangrijke plaats inneemt in ons Abbekerk. Ik geloof het wel.
De trio’s en de latere achtste triatlon maakt het voor een ieder mogelijk om mee te kunnen doen, Veel families zie je dat ze met het hele gezin eraan meedoen. Juist het plezier eraan beleven, daar gaat het om. Ik zelf heb het altijd ervaren als een van de mooiste dorpsmomenten van het jaar.
Al jaren loop ik met het idee er mee te stoppen en laat de jongeren een kans krijgen, daar er ieder jaar een limiet is in aantal deelnemers. Bovendien je wordt toch ouder en niet gauwer. De laatste jaren is het bij mij dan ook een achtste triatlon geworden, maar ik doe het nog steeds met veel plezier. Om je op m’n oude dag nog staande weet te houden tussen al die jongeren. Al ben ik onderhand wel een van de minderen. Toch hoop ik samen met mijn dorpsgenoot en buurman Jan Betten (wij kennen elkaar al 70 jaar) de 35e triatlon te volbrengen en ik hoop dat wij allen nog vele jaren van deze grootse dorpshappening mogen genieten.
Op deze plaats wil ik het huidige triatlon bestuur een compliment geven voor al die jaren dat het evenement zo mooi en vlekkeloos is verlopen. Een bestuur dat bestaat uit mensen die zelf de sport verstaan en nog steeds beoefenen.
Kortom zij doen het met liefde voor de sport en alle deelnemers. Het plezier dat zij bieden aan vele sporters in Abbekerk en wijde omgeving zijn wij hun erg dankbaar voor. Mijn motto is dan ook:
- Leven is geven
- Aan een ander
- En met elkander
- En door te geven
- Kan je leven
- Niet meer stuk
